Pyrus communis Williams | handpeer | laagstam

Pyrus communis Williams

Handpeer 
De Williams is een erg sappige handpeer met wit en sterk geurend vruchtvlees. Bestuiving: zelfbestuivend, maar d.m.v. kruisbestuiving met Conference of Triomphe de Vienne meer succes. Snoeien: in de winter of net na de bloei. Knip verticale takken (zgn. loten) weg. In de beginjaren is horizontaal buigen van vruchtdragende takken noodzakelijk. Bemesting: in de herfst een rijke gift van een organische meststof. Bij rijke vruchtdracht in de zomer nog een keer.

Bewaren
Peren kunt u het beste koel, donker en droog bewaren. Ze zijn gevoelig voor kneuzingen en plekjes, dus behandel ze met zorg. Over de houdbaarheid valt weinig zeggen omdat dit sterk afhankelijk is van de rijpheid van de vrucht. De rijpheid van de peer kunt u controleren door het vruchtvlees naast het steeltje voorzichtig in te drukken. Bij rijpe peren geeft het vruchtvlees dan iets mee. Let op, vooral de zomerrassen rijpen erg snel door.

Schoonmaken
Peren moeten voor gebruik altijd even gewassen worden.

Consumptie
Handperen eet u, nadat u het steeltje verwijderd heeft, met schil en al op. Uiteraard kunt u naar eigen smaak de peer ook geschild of in stukjes nuttigen. Geschilde peren kleuren wel snel bruin. Om dit te voorkomen kunt u ze met wat citroensap besprenkelen. Peren worden meestal uit de hand gegeten, maar ook op de boterham smaken ze prima. Verder worden peren veel verwerkt in nagerechten. Wat zou u denken van peren uit de oven met chocoladesaus? Daarnaast kunt u peren verwerken tot jam, sap, compote, chutney en stroop. Stoofpeertjes moet u zoals de naam al zegt stoven. Deze gestoofde peertjes smaken heerlijk met vlees, kip of kaas.

Voedingswaarde
Peren bevatten de minste fruitzuren. Daardoor zijn ze aanmerkelijk zoeter dan appelen. Peren zijn erg gezond en door het hoge gehalte aan kalk, kalium en fosfor werken ze vocht- en vetafdrijvend. Goed voor de lijn!